Dans! - The Road to Heavies: les 30, 30 mei 2014. Wat is dat toch?...
Ik twijfel sterk of ik last ga krijgen van m'n rechterknie. Dinsdagnacht werd ik wakker van pijn in m'n knie en toen ik even wou verliggen ging ik door de grond van pijn. Een nacht later is het weer zover, maar voel ik veel duidelijker dat m'n hele been blijkbaar klem gelegen heeft, als alles vanaf m'n bovenbeen slaapt.
Als ik woensdagavond een half uurtje oefen, heb ik gelukkig nergens last van.
Ik heb wederom de volgorde van de passen niet onthouden en daar word ik zelf nogal moe van. Hoe het komt dat m'n geheugen een zeef is snap ik echt niet: het was iets waar ik in Haarlem geen enkele moeite mee had. Misschien ligt dat aan het feit dat de groep hier groter is waardoor sommige uitleg onder het geweld van 4 tot 5 paar harde schoenen tot me moet komen. Dan mis je makkelijk wat.
Nog steeds die timing...
De beweging op harde schoenen snap ik kwa timing nog steeds niet. Als de lerares het voordoet blijkt dat ik de 'hops' te snel wil doen, terwijl die net even langzamer gaan. Desondanks heeft de totale beweging wel een hoog 'ooooh... ja... tuurlijk...' gehalte. Een duidelijk ritme is hoorbaar als de docente de bewuste pas inzet, maar zodra ik het doe is dat duidelijke ritme ver te zoeken.
De beweging gaat ook veel en veel sneller dan ik had verwacht en lijkt 'gebruik' te maken van het feit dat je tegen je eerste hard-shoe dans al heel veel snelheid en kracht hebt opgebouwd met het zachte-schoenen werk.
Nieuwe beginner
Ook leuk: er is een nieuwe beginner bij. Zo voel ik me minder beginner en het is 'leuk' om te zien dat iemand anders in de basis met dezelfde dingen worstelt als ik 3 jaar geleden.
Wel onderbreek ik de docente als ze zegt dat ik 4 weken geleden begonnen ben. Dat is niet om op te scheppen, maar om te voorkomen dat die beginneling zich kapot schrikt als ze ziet wat ik na 4 weken al voor elkaar krijg.
Ik krijg samen met haar een serie passen van de Slip Jig. Vaag staat me daar iets van bij van de lessen in Den Haag. Maar het feit dat me daar nooit verteld werd voor welke dans de pas nou eigenlijk was, hielp niet mee in het onthouden.